عوامل مؤثر بر ترجیح استقراض کوتاه‌ مدت

فرآیند تأمین مالی و ترکیب بهینه ساختار سرمایه ازجمله مسائلی است که در حوزه تصمیم گیری مدیریت حائز اهمیت می‌باشد. بدهی مالی کوتاه مدت یکی از شیوه های تأمین مالی است. در این مطالعه رابطه بین سطح بدهی‌های مالی کوتاه مدت و پارامترهای مختلف مالی در شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران با انتخاب نمونه‌ای متشکل از 90 شرکت برای یک دوره زمانی 4 ساله، 1389-1386 مورد بررسی قرار گرفته است. با مطالعة دقیق ادبیات، فرضیات مطرح شده و با استفاده از سه مدل و در سه زمان t، 1+t و1t- موردبررسی قرار گرفته‌اند. نتایج هر سه مدل نشان می‌دهد که میان سطح تأمین مالی کوتاه‌مدت و دوره گردش دارایی‌ها رابطه معناداری وجود دارد اما این رابطه برای دوره t و دوره ماقبل آن منفی است ولی اثر دوره گردش دارایی‌ها شش ماهه آتی بر روی سطح تأمین مالی کوتاه‌مدت مستقیم است. همچنین بازده دارایی‌ها در هر سه زمان t، 1+t و1t- رابطه منفی با متغیر وابسته پژوهش دارد که البته در زمان t، ضریب این متغیر از لحاظ آماری معنادار نبوده است. ضریب نسبت سود قبل از بهره مالیات به کل دارایی‌ها در دوره t بی‌معناست؛ اما برای دوره‌های قبل و بعد، این ضریب حاکی از یک رابطه مثبت میان سود قبل از بهره مالیات و سطح تأمین مالی کوتاه‌مدت است. در این میان نسبت دارایی های جاری به کل دارایی‌ها با سطح تأمین مالی کوتاه‌مدت روابط متفاوتی در سه مدل داشته است. که به ترتیب در دوره‌های حاضر، قبل و بعد نشان‌دهنده رابطه مثبت، رابطه منفی و عدم وجود رابطه معنی‌دار است.